Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο Ξάνθης

Γραμματεία Νόμου Ξάνθης του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (Π.Α.ΜΕ)

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους απεργούς Χαλυβουργούς

ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΛΗ 8μ.μ. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ


Από νωρίς το πρωί της Παρασκευής δυνάμεις καταστολής με εντολή της τρικομματικής κυβέρνησης έπιασαν δουλειά στη χαλυβουργία προκειμένου να καταστείλουν τον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών, συλλαμβάνοντας την περιφρούρηση των απεργών.

Για μια ακόμα φορά όταν η σύγκρουση είναι με το μεγάλο κεφάλαιο, με τα πραγματικά αφεντικά, το κράτος, η δικαιοσύνη, τα αστικά κόμματα αποκαλύπτονται σε αυτό που είναι. Τα «Μαντρόσκυλα» του κεφαλαίου.
Τα λαϊκά προβλήματα όμως που η καπιταλιστική κρίση τα οξύνει, η φτώχεια, η εξαθλίωση, η πείνα, οι απολύσεις που γεννά η καπιταλιστική εκμετάλλευση δεν αντιμετωπίζονται με τη συκοφαντία, τη βία και την καταστολή.

    Είχε προηγηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα  πολυμέτωπη συντονισμένη επίθεση που έριχνε τις ευθύνες στο σωματείο του Ασπροπύργου, στο ΠΑΜΕ, στις διεκδικήσεις των εργατών και στην άκαμπτη στάση τους. Τα τελευταία δημοσιεύματα σε μορφή συγχορδίας από κομμάτι των ΜΜΕ και από διάφορα παπαγαλάκια του Μάνεση, που συκοφαντούσαν το σωματείο και τον αγώνα των χαλυβουργών, δεν ήταν τυχαία. Εντάσσονταν  στο σχέδιο τρομοκράτησης με απειλές και εκβιασμούς να σπάσουν τον περήφανο αγώνα εννιά μηνών των χαλυβουργών, να δώσουν σήμα συνολικά στη μεγαλοεργοδοσία. Όλα στο μοτίβο πως οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια. Οι εργαζόμενοι του νομού μας έχουν πικρή εμπειρία με ΝΤΙΑΝΑ, Μιχαηλίδη, ,κ.α. στο κατά πόσο οι αγώνες των εργαζομένων είναι αυτοί που ευθύνονται ή η αναζήτηση του καπιταλιστή για μεγαλύτερη κερδοφορία.
Στο παιχνίδι των εντυπώσεων και πιστοί σύμμαχοι του Μάνεση είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που δε έχανε  ευκαιρία να επιτεθεί στο σωματείο για την τακτική του, να δίνει συμβουλές υποταγής. Στις 12/7 ο κ. Παναγόπουλος μέσω της ΝΕΤ αποθέωσε για μια ακόμα φορά τη στάση «με ό,τι μισθό και εργασιακή σχέση μέσα, αρκεί να μη χαθούν θέσεις εργασίας».

 
Η αλληλεγγύη στον αγώνα των Χαλυβουργών τώρα πρέπει να ενταθεί.

Άμεση απόσυρση των ΜΑΤ από την Χαλυβουργία!
Καμιά δίωξη στους συλληφθέντες!
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!
Νίκη στον αγώνα των απεργών Χαλυβουργών!

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Πικετοφορία αλληλεγγύης στους απεργούς Χαλυβουργούς

Από νωρίς το πρωί της Παρασκευής δυνάμεις καταστολής με εντολή της τρικομματικής κυβέρνησης έπιασαν δουλειά στη χαλυβουργία προκειμένου να καταστείλουν τον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών, συλλαμβάνοντας την περιφρούρηση των απεργών.
Για μια ακόμα φορά όταν η σύγκρουση είναι με το μεγάλο κεφάλαιο, με τα πραγματικά αφεντικά, το κράτος, η δικαιοσύνη, τα αστικά κόμματα αποκαλύπτονται σε αυτό που είναι. Τα «Μαντρόσκυλα» του κεφαλαίου.

Τα λαϊκά προβλήματα όμως που η καπιταλιστική κρίση τα οξύνει, η φτώχεια, η εξαθλίωση, η πείνα, οι απολύσεις που γεννά η καπιταλιστική εκμετάλλευση δεν αντιμετωπίζονται με τη συκοφαντία, τη βία και την καταστολή.

    Είχε προηγηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα  πολυμέτωπη συντονισμένη επίθεση που έριχνε τις ευθύνες στο σωματείο του Ασπροπύργου, στο ΠΑΜΕ, στις διεκδικήσεις των εργατών και στην άκαμπτη στάση τους. Τα τελευταία δημοσιεύματα σε μορφή συγχορδίας από κομμάτι των ΜΜΕ και από διάφορα παπαγαλάκια του Μάνεση, που συκοφαντούσαν το σωματείο και τον αγώνα των χαλυβουργών, δεν ήταν τυχαία. Εντάσσονταν  στο σχέδιο τρομοκράτησης με απειλές και εκβιασμούς να σπάσουν τον περήφανο αγώνα εννιά μηνών των χαλυβουργών, να δώσουν σήμα συνολικά στη μεγαλοεργοδοσία. Όλα στο μοτίβο πως οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια. Οι εργαζόμενοι του νομού μας έχουν πικρή εμπειρία με ΝΤΙΑΝΑ, Μιχαηλίδη, ,κ.α. στο κατά πόσο οι αγώνες των εργαζομένων είναι αυτοί που ευθύνονται ή η αναζήτηση του καπιταλιστή για μεγαλύτερη κερδοφορία.
Στο παιχνίδι των εντυπώσεων και πιστοί σύμμαχοι του Μάνεση είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που δε έχανε  ευκαιρία να επιτεθεί στο σωματείο για την τακτική του, να δίνει συμβουλές υποταγής. Στις 12/7 ο κ. Παναγόπουλος μέσω της ΝΕΤ αποθέωσε για μια ακόμα φορά τη στάση «με ό,τι μισθό και εργασιακή σχέση μέσα, αρκεί να μη χαθούν θέσεις εργασίας».

Η αλληλεγγύη στον αγώνα των Χαλυβουργών τώρα πρέπει να ενταθεί.
Όλοι αύριο Σάββατο 21 Ιούλη στις 10π.μ. στην Κεντρική Πλατεία στην πικετοφορία αλληλεγγύης στον αγώνα των Χαλυβουργών!

Άμεση απόσυρση των ΜΑΤ από την Χαλυβουργία!
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων!
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!
Νίκη στον αγώνα των Χαλυβουργών!

Για τον «κοινωνικό διάλογο» εργοδοτών – ΓΣΕΕ

Το τελευταίο διάστημα πραγματοποιούνται συναντήσεις ανάμεσα στις εργοδοτικές ενώσεις (Σ.Ε.Β-Ε.ΣΕ.Ε-ΓΕ.ΣΕ.ΒΕ) και τις εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις  όπως η Γ.Σ.Ε.Ε και άλλες.

Εμφανίζεται ότι όλοι μαζί εργοδότες και εργαζόμενοι ενδιαφέρονται για την προστασία των μισθών, την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 741 ευρώ και την επαναφορά της μετενέργειας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων στους 6 μήνες.
Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει ότι το παιχνίδι είναι στημένο και εξ αρχής ξεπουλημένο.
 Ενώ εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις και εργοδοτικές ενώσεις εμφανίζονται να συζητούν για την προστασία δήθεν του βασικού μισθού την ιδία ώρα στους κλάδους  παραγωγής και υπηρεσιών οι ίδιες αυτές  δυνάμεις επιδίδονται σε ένα άνευ προηγουμένου πλιάτσικο και σε μια χωρίς προηγούμενο λεηλασία μισθών και θεσμικών δικαιωμάτων (ωράρια,επιδόματα κ.λ.π) που κατοχυρώνονταν στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. 

Έχουν συμφωνήσει και έχουν ήδη υπογράψει στους κλάδους της ιδιωτικής υγείας, στον Ο.Τ.Ε, στην ΔΕΗ, στα πετρέλαια, στην ΕΘΕΛ, στον ΗΣΑΠ κ.α. και είναι έτοιμοι να υπογράψουν στους ιδιωτικούς υπάλληλους στις τράπεζες, στο μέταλλο, στον επισιτισμό κ.α. κλαδικές συλλογικές συμβάσεις με μείωση μισθών και αφαίρεση θεσμικών δικαιωμάτων.

Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, οι ηγεσίες ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ –ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ  για μια ακόμα φορά μέσω του λεγομένου κοινωνικού διαλόγου επιχειρούν τον  αποπροσανατολισμό και την εξαπάτηση των εργαζόμενων.
Για μια ακόμα φορά στηρίζουν συνειδητά την υλοποίηση των βασικών επιδιώξεων του κεφαλαίου που σε αυτή την φάση είναι η δραστική συρρίκνωση των κλαδικών μισθών και των θεσμικών δικαιωμάτων που κατοχύρωναν, η μείωση του λεγομένου μη μισθολογικού κόστους (μείωση ασφαλιστικών εισφορών, μείωση φορολογίας επιχειρήσεων κ.λ.π) και η διοχέτευση ζεστού κρατικού χρήματος στους εργοδότες μέσω των λεγόμενων προγραμμάτων επιδότησης της εργασίας. Ζητήματα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι συγκεκριμένες ηγεσίες έχουν εδώ και καιρό συμφωνήσει. 

Οι απαιτήσεις αυτές είναι απαιτήσεις και των μνημονίων. Δεν έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Πρόκειται για μέτρα που ήρθαν  και έρχονται για να μείνουν.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζομένους με μαζικές διαδικασίες (συγκεντρώσεις γενικές συνελεύσεις κ.λ.π.) να απορρίψουν την λογική της ήττας και των υποχωρήσεων που καλούν οι συγκεκριμένες ηγεσίες  μαζί με τους εργοδότες και αποφασιστικά ενωμένα και μαζικά να υπερασπίσουν τα δικαιότατα τους και την ζωή τους.
Τους καλεί να συνειδητοποιήσουν ότι όσο στα συνδικάτα θα πλειοψηφούν τέτοιες ηγεσίες τόσο οι αγώνες θα είναι αναποτελεσματικοί, πίσω από τις ανάγκες, θα έχουν τον χαραχτήρα της εκτόνωσης και του αγωνιστικού άλλοθι ακόμα και όταν γίνονται.

Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι Εργάτες



Ο ηρωικός αγώνας των απεργών Χαλυβουργών δε μπορεί να λερωθεί

Η εργοδοσία του Μάνεση, συνεχίζει να τραβάει το σχοινί της αδιαλλαξίας και της πρόκλησης απέναντι στους εργαζόμενους του εργοστασίου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» παρά τις προσπάθειες του Σωματείου και τις υπεύθυνες προτάσεις για την επαναλειτουργία του εργοστασίου. Στην άρνηση των απεργών χαλυβουργών να γίνουν είλωτες, τις τελευταίες μέρες εξαπολύεται δριμύτατη και πολυμέτωπη συντονισμένη επίθεση που ρίχνει τις ευθύνες στο σωματείο του Ασπροπύργου, στο ΠΑΜΕ, στις διεκδικήσεις των εργατών και στην άκαμπτη στάση τους.

Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας πρέπει να πάρουν την ευθύνη τους, να δώσουν λύση και να σταματήσουν να παριστάνουν το Πόντιο Πιλάτο. Από τη μία συμπόνια στους εργάτες και από την άλλη γη και ύδωρ στον Μάνεση. Τα τελευταία δημοσιεύματα σε μορφή συγχορδίας από κομμάτι των ΜΜΕ και από διάφορα παπαγαλάκια του Μάνεση, που συκοφαντούν το σωματείο και τον αγώνα των χαλυβουργών, δεν είναι τυχαία. Εντάσσεται στο σχέδιο τρομοκράτησης με απειλές και εκβιασμούς να σπάσουν τον περήφανο αγώνα εννιά μηνών των χαλυβουργών, να δώσουν σήμα συνολικά στη μεγαλοεργοδοσία.

Στο παιχνίδι των εντυπώσεων και πιστοί σύμμαχοι του Μάνεση είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που δε χάνει ευκαιρία να επιτεθεί στο σωματείο για την τακτική του, να δίνει συμβουλές υποταγής. Σήμερα ο κ. Παναγόπουλος μέσω της ΝΕΤ αποθέωσε για μια ακόμα φορά τη στάση «με ότι μισθό και εργασιακή σχέση μέσα, αρκεί να μη χαθούν θέσεις εργασίας».

Το κεφάλαιο έχει αυτή τη στιγμή ένα και μόνο στόχο. Το τσάκισμα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης της εργατική δύναμης ώστε να αποτελέσει το λίπασμα της οικονομικής ανάκαμψης. Ο αγώνας για να μη γίνεις δούλος βαφτίζεται εκβιασμός και κλείσιμο των εργοστασίων. Από την άλλη οι μισθοί των 400ευρω και το τσάκισμα της ζωής των εργαζόμενων βαφτίζεται υγιής επιχειρηματικότητα και αναγκαίος ρεαλισμός.

Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι εργάτες

Αυτοί που υφίστανται τις συνέπειες των λουκέτων είναι πάντα οι εργαζόμενοι και όχι οι εργοδότες, οι οποίοι συνεχίζουν να επιβιώνουν με άνεση, να θεωρούνται σταθεροί επενδυτές και ο κύριος κρίκος της ανάπτυξης. Γι αυτό η κάθε κυβέρνηση τους εξυπηρετεί με νέα προνόμια και σε κάθε επίπεδο και την ίδια στιγμή κλείνει τα μάτια στην ασύδοτη δράση όπως πχ του μεγαλοβιομήχανου Μάνεση αυτήν την περίοδο.

Οι επιχειρήσεις, που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια και πετάχτηκαν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενοι δεν έκλεισαν από τους δήθεν «μαξιμαλισμούς» και τους αγώνες των εργαζόμενων. Τα προϊόντα που παρήγαγαν δεν έπαψαν ποτέ να είναι απαραίτητα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, δε μειώθηκε η ζήτησή τους στην αγορά.

Τα εργοστάσια τα κλείνει η καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και η αναρχία στην παραγωγή, η αναζήτηση του μέγιστου κέρδους. Γι' αυτό μονάδες εργοστασίων, αλλά και κλάδοι ολόκληροι, απαραίτητοι για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και της ανάπτυξη της χώρας πάνω στον υπαρκτό και πλούσιο πλουτοπαραγωγικό ιστό της, όπως τα κλωστοϋφαντουργεία, τα ναυπηγεία κλπ συρρικνώνονται και αργοπεθαίνουν. Γι’ αυτό η πλειοψηφία των επιχειρήσεων σε μια σειρά κλάδους και περιοχές που απασχολούσαν χιλιάδες εργαζόμενους, μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες, αναζητώντας μεγαλύτερα κέρδη.

Με βάση τα παραπάνω όλοι αυτοί που προσπαθούν να βρουν λύση για τους Χαλυβουργούς έχοντας έναν καλό λόγο για τον αγώνα τους και την ίδια στιγμή τους συμβουλεύουν στη λογική «μήπως να γυρίζατε στη δουλειά ώστε να μην κλείσει το εργοστάσιο», είναι απέναντι από τον ηρωικό αγώνα τους, είναι απέναντι από τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, είναι ταγμένοι με ψυχή και καρδιά στον Μάνεση και σε κάθε μεγαλοεργοδοσία. Είναι οι ίδιοι που εγκαλούν κάθε κομμάτι των εργαζόμενων που αγωνίζεται, είναι οι ίδιοι που συκοφαντούσαν τις απεργίες στον επισιτισμό-τουρισμό ως εχθρικές προς το εθνικό συμφέρον και στα στοιχεία πως οι 7 στους 10 Έλληνες δεν πάνε διακοπές, δε βγάζουν άχνα.

Όλος αυτός ο μηχανισμός χειραγώγησης θα πρέπει να δώσει πειστικές εξηγήσεις στην αμέτρητη λίστα που ακολουθεί.

Τα εργοστάσια :
·         της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (Λαναράς)
·         λιπασμάτων
·         ζάχαρης
·         ΝΤΑΪΑΜΟΝ ΕΛΛΑΣ
·         ΤΡΙΟΥΜΦ
·         Σισερ Παλκο
·         «ΦΛΩΡΑ
·         Κατσέλης στη Θεσσαλονίκη
·         «Ιντεάλ Στάνταρ»
·          Επιχείρηση FOCO
·          ΣΙΔΕΝΟΡ
·         Τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά

ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ;

Και υπάρχει συνέχεια. Τα εργοστάσια :

·         της Σόφτεξ στη Δράμα,
·         τα μεταλλεία Κασσάνδρας,
·         η Κατερίνα στην Πιερία,
·         η «Μπιάνκα Παγγαίου» στην Καβάλα,
·          η Πίνδος στα Γρεβενά,
·          η «Φλώρινα Χωναίος» στη Θεσσαλονίκη,
·          η «Τρικολάν» στη Νάουσα,
·         η «Καματάκης ΑΤΕΕ» στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη,
·         η «ΑΝΚΕΡ» στον Έβρο,
·         η «ΚΑΛΤΟΝ» στη Θεσσαλονίκη,
·          το «Καπνεργοστάσιο Μιχαηλίδη» στην Ξάνθη,
·         ο Όμιλος Ηλιάδη» (ΚΟΡΤΑΓΚ, ΗΛΤΕΞ, Βαφεία Σίνδου και Κιλκίς) στη Θεσσαλονίκη στην Πιερία και το Κιλκίς,
·         η ΚΟΝΤΗ,
·         η ΒΙΟΣΟΛ στη Μαγνησία

ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ;

Οι 627 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που έκλεισαν μέσα στο 2012 σύμφωνα με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης έκλεισαν λόγω των αγώνων των εργατών;
Ας σταματήσει το κυνηγητό στον αγώνα των Χαλυβουργών γιατί δεν τους παίρνει. Ο 9μηνος αγώνας των απεργών χαλυβουργών είναι σύγχρονο μάθημα ταξικής σύγκρουσης και αξιοπρέπειας. Κανείς δε μπορεί να τον λερώσει.
 

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΣΕΚΑΠ


Η Γραμματεία Ν. Ξάνθης του ΠΑΜΕ χαιρετίζει την 48ωρη απεργία των εργαζομένων της ΣΕΚΑΠ 9 -10 Ιούλη, απάντηση στην πολύμηνη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων. Ταυτόχρονα, με αφορμή τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης και την ανακίνηση του ζητήματος του ξεπουλήματος της ΣΕΚΑΠ, επαναφέρουμε την ανακοίνωση που είχαμε βγάλει τον Μάρτη του 2011 για το ζήτημα:

«Πολύ μελάνι χύθηκε τις τελευταίες μέρες για τις εξελίξεις που δρομολογούνται για την ιδιωτικοποίηση ή κλείσιμο της Συνεταιριστικής Καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ. Μας βρίσκει αντίθετους καθώς συνδυάζεται με το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς στα πλαίσια της ΚΑΠ της ΕΕ.
Η πολιτική του κλεισίματος και του ξεπουλήματος των συνεταιριστικών οργανώσεων και εταιρειών, που εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχει ολέθριες συνέπειες στους εργαζόμενους, στους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους, στους καταναλωτές και στη συνολικότερη οικονομία του Νομού μας, πρόσφατο παράδειγμα η ΣΕΒΑΘ και η ΣΕΠΕΚ. Οι ιδιωτικοποιήσεις συνοδεύονται από μαζικές απολύσεις αλλά και από την αφαίρεση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων. Η πολιτική στήριξης των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν υλοποιείται μόνο με τη συρρίκνωση, το κλείσιμο και το ξεπούλημα των συνεταιριστικών οργανώσεων και εταιρειών. Την ίδια περίοδο που κλείνουν τη στρόφιγγα χρηματοδότησης των συνεταιριστικών οργανώσεων και εταιρειών, με διάφορα προγράμματα δίνουν άφθονο και δωρεάν χρήμα στο ιδιωτικό κεφάλαιο και τις πολυεθνικές. Τα κίνητρα συγχωνεύσεων και εξαγορών που έδωσαν στις βιομηχανίες τροφίμων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα γνωστά καρτέλ, όχι μόνο στο γάλα, αλλά σε όλους τους επισιτιστικούς κλάδους, όπως επίσης και η κατανομή των επενδυτικών κινήτρων του προγράμματος ίδρυσης, εκσυγχρονισμού και μετεγκατάστασης μεταποιητικών βιομηχανιών του Γ΄ ΚΠΣ, όπου το ιδιωτικό κεφάλαιο πήρε το 81,5% και οι συνεταιρισμοί μόνο το 16,5% αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν στην πράξη και όχι στα λόγια ποιον ωφελεί η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.»

Οι εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στα πλαίσια της διαχείρισης του προβλήματος, που προβάλλονται από διάφορους τοπικούς, πολιτικούς, διοικητικούς, συνδικαλιστικούς φορείς του Νομού μας, για την κακή «Αγροτική Τράπεζα», τα «μισθολογικά ρετιρέ», την οικονομική κρίση, αλλά ακόμη και για μεγαλοστομίες περί παραιτήσεις Υπουργών και Δημοτικών συμβούλων. Πίσω απ’ όλα αυτά «κρύβεται» στο πακέτο ξεπουλήματος της Δημόσιας περιουσίας των 50 δις και η πώληση της ΣΕΚΑΠ.

Για να έχει καλύτερα αποτελέσματα ο αγώνας των εργαζομένων της ΣΕΚΑΠ πρέπει να εντάσσεται στα πλαίσια γενικότερης πρότασης για την ανάπτυξη της οικονομίας που θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού μας, θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες και τον κρατικό τομέα της αγροτικής οικονομίας και όχι στους εμποροβιομηχάνους και τις πολυεθνικές.

Να μην προχωρήσει η κυβέρνηση σε καμία εκποίηση της ΣΕΚΑΠ με οποιοδήποτε τρόπο και μορφή.
Να καταδικαστεί η αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται για την καπνοκαλλιέργεια που έχει πετσοκόψει κατά 50% την ενιαία ενίσχυση και έχει οδηγήσει στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας καπνού και την καταστροφή των φτωχομεσαίων καπνοπαραγωγών.


Στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής, προτείνουμε την δημιουργία ενιαίου φορέα καπνού, που θα σχεδιάζει και θα διαχειρίζεται την καλλιέργεια και την παραγωγή καπνού, την συγκέντρωση, την μεταποίηση, την διακίνηση, μέσα από τις καθετοποιημένες κρατικοσυναιτεριστικές επιχειρήσεις καθώς και τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς.»



Γραμματεία Ν. Ξάνθης του ΠΑΜΕ

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Αποφάσεις Λαϊκής επιτροπής 4ης Ιουλίου.




Σήμερα 4 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε πλατιά σύσκεψη της Λαϊκή Επιτροπής Ξάνθης, όπου οι Γραμματείες του Π.Α.ΜΕ. της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ και της ΟΓΕ, όπου συζητήθηκε η οργάνωση της λαϊκής παρέμβασης για τα βάσανα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια στα φλέγοντα «μέτωπα» της Υγείας – Πρόνοιας – Φαρμάκου, του φορολογικού οδοστρωτήρα και του εργασιακού μεσαίωνα.

            Έχοντας πλήρη επίγνωση μέσα σε ποιες συνθήκες καλούμαστε να οργανώσουμε τη δράση μας, καθορίσαμε τους τομείς πάλης, το διεκδικητικό πλαίσιο για τα παραπάνω ζητήματα, τα οποία θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο δράσης, σε κάθε εργασιακό χώρο, κλάδο, γειτονιά, χωριό.

Καλούμαστε όλα τα λαϊκά στρώματα να παλέψουμε για:

♦ Άμεση επαρκής χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, ασφαλιστικών ταμείων, δημόσιων νοσοκομείων, ΚΥ από το κράτος.

♦ Κρατική χρηματοδότηση για δωρεάν φάρμακα σε ανέργους, ανασφάλιστους, Έλληνες και μετανάστες.

♦ αφορολόγητο όριο για το ζευγάρι 40.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 για κάθε παιδί για όλους τους μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες.

♦ Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο με συντελεστή 45%.

♦ Επαναφορά της ΕΣΣΕ. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
Οι πρωτοβουλίες που θα πάρουμε για το επόμενο διάστημα:

♦ Κινητοποίηση της Λαϊκής Επιτροπής Πέμπτη 5/7 στον ΕΟΠΥΥ στις 09:00 πμ
♦ Κινητοποίηση της Λαϊκής Επιτροπής Τρίτη 10/7 στην εφορία.
♦ Συλλαλητήριο της Λαϊκής Επιτροπής Πέμπτη 12/7 19:30 στην κεντρική πλατεία.