Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ 8 ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ 1.618 ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

Κυβέρνηση και ΕΕ σχεδιάζουν και άλλες καταργήσεις μονάδων Υγείας. Ξεκινώντας με την υλοποίηση της συμφωνίας (από το 1998) για το κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων.
Ήδη, με τους νέους οργανισμούς, σε δεκάδες νοσοκομεία καταργούν ολόκληρες κλινικές. Ανοίγουν το δρόμο για νέες μαζικές διαθεσιμότητες υγειονομικών. Για να περάσουν τα σχέδιά τους, απειλούν με αύξηση του 5ευρω και επιβολή 25 ευρώ στις εισαγωγές στα νοσοκομεία.

Όσες δημόσιες μονάδες Υγείας - Πρόνοιας απομείνουν από τις συγχωνεύσεις θα πρέπει να λειτουργούν ως επιχειρήσεις, με λιγότερους και φθηνούς εργαζόμενους και με έσοδα που θα προέρχονται από το χαράτσωμα των ασθενών και των ασφαλιστικών ταμείων.
Για να σταματήσουμε τα κυβερνητικά σχέδια -εμείς, το ξέρετε, δεν χαϊδεύουμε αυτιά- ο αγώνας θα είναι σκληρός και δύσκολος. Για να είναι νικηφόρος, απαιτεί αντοχή και θυσίες.
Απαιτείται ο αγώνας να γίνει υπόθεση του κάθε εργαζόμενου, να γίνει υπόθεση των ασθενών, υπόθεση των λαϊκών οικογενειών κάθε περιοχής. Με πολύμορφες κινητοποιήσεις, που θα έχουν διάρκεια, σχέδιο κλιμάκωσης και θα αξιοποιούν όλες τις μορφές πάλης.
Το ξέρετε καλά ότι εμείς θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Μέχρι να εξασφαλιστεί το δικαίωμα κάθε εργαζομένου σε μόνιμη, σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Μέχρι η Υγεία να πάψει να είναι εμπόρευμα που πουλιέται και αγοράζεται. Και να γίνει αποκλειστική ευθύνη του κράτους να παρέχει δωρεάν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας σε όλους.

Θυσιάζουν την Υγεία του λαού για να σώσουν τα κέρδη των μονοπωλίων.

Για να παλέψουμε μαζί, δεν ζητάμε από κανέναν εργαζόμενο να συμφωνήσει σε όλα μαζί μας. Του ζητάμε όμως να μην δεχτεί να θυσιάσει τα δικαιώματά του για να σωθούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτή είναι η πραγματική αιτία για τις συγχωνεύσεις - καταργήσεις μονάδων Υγείας και όχι τα χρέη και τα ελλείμματα όπως ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση.
Περικόπτουν την κρατική χρηματοδότηση για την Υγεία, για να εξοικονομήσουν ζεστό χρήμα για επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Μειώνουν τις δημόσιες υπηρεσίες και παροχές Υγείας για να ελαττώσουν το λεγόμενο "μη μισθολογικό κόστος", να μας κάνουν φθηνότερους εργαζόμενους.
Θέλουν να εξασφαλίσουν νέα "πελατεία" στους εμπόρους της Υγείας. Το ‘12, ο ΕΟΠΥΥ αγόρασε υπηρεσίες Υγείας ύψους 1.264 εκατ. ευρώ από ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα.
Αυτήν την αλήθεια προσπαθούν να μας κρύψουν οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ που ισχυρίζονται ότι τα μέτρα τα επιβάλλει η ΤΡΟΪΚΑ στην κυβέρνηση.
Δε θέλουν ο αγώνας μας να αποκτήσει το πραγματικό του περιεχόμενο, να στραφεί ενάντια στον πραγματικό μας εχθρό, που είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η ΕΕ και τα κόμματά τους.

Απομονώστε αυτούς που υπονομεύουν τον αγώνα.

Οι κυβερνητικές συνδικαλιστικές παρατάξεις κάνουν ό,τι μπορούν για να καλλιεργήσουν τον εφησυχασμό, την ηττοπάθεια, και το "διαίρει και βασίλευε" μεταξύ των εργαζομένων. Στα μεγάλα νοσοκομεία διαδίδουν ότι εκεί οι εργαζόμενοι δεν κινδυνεύουν, αντίθετα θα ενισχυθούν με προσωπικό από τα νοσοκομεία που θα καταργηθούν. Ενώ στα νοσοκομεία που απειλούνται άμεσα, πουλάνε "προστασία" στους εργαζόμενους και καλλιεργούν τη λογική ο καθένας να σώσει τον εαυτό του και ας χαθούν οι υπόλοιποι.

Εμείς δεν κρύβουμε ποιοι είμαστε. Σας καλούμε να εμπιστευθείτε την πλατιά συσπείρωση σωματείων και επιτροπών αγώνα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που αποτελεί το ΠΑΜΕ. Να οργανώσουμε μαζί τον αγώνα όχι μόνο για να εμποδίσουμε τα κυβερνητικά σχέδια αλλά και για να έρθει πιο κοντά η μέρα που ο λαός θα είναι πραγματικός αφέντης στην Ελλάδα και θα απολαμβάνει τον πλούτο που παράγουμε με τη δουλειά μας και μας τον κλέβουν οι καπιταλιστές.

Κλιμάκιο της Λαϊκής Επιτροπής Ξάνθης με επικεφαλής τον Δημοτικό Σύμβουλο Γιώργο Κολλάρο της παράταξης Λαϊκή Συσπείρωση, πραγματοποίησε παράσταση στην ΔΕΥΑΞ μεαφορμή το διογκούμενο κύμα διακοπών υδροδότησης.

 

Στην επικοινωνία με τη Διοίκηση της Επιχείρησης τέθηκαν σειρά από ζητήματα που αφορούν το αγαθό του νερού, όπως η επανασύνδεση κομμένων υδρομέτρων, η ρύθμιση οφειλών, η ελάφρυνση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων όπως οι τρίτεκνοι, οι πολύτεκνοι, οι μακροχρόνια άνεργοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

 

Ιδιαίτερα επισημάνθηκαν οι κίνδυνοι από την ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης και τονίστηκε ότι αυτές πρέπει να μετατραπούν σε δημόσιες υπηρεσίες.

 

Πρακτικό αποτέλεσμα της κινητοποίησης ήταν ή επανασύνδεση του νερού σε 5 άπορες οικογένειες ανέργων και ο διακανονισμός για δύο ακόμη οικογένειες οι οποίες δεν έχουν πρόβλημα διακοπής αλλά αδυνατούν να πληρώσουν το σύνολο της οφειλής τους.

 

Εξασφαλίστηκε, τέλος ότι δεν θα διακοπεί η υδροδότηση σε κανένα λαϊκό σπίτι το οποίο θα προσέλθει για διακανονισμό του χρέους του με ευνοϊκούς όρους.

 

 

 

 

ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ

 

 

 Με το νόμο 1069/80, άρχισε η μετατροπή των δημοτικών υπηρεσιών σε επιχειρήσεις. Με τον ίδιο νόμο και απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβλήθηκαν φόροι και τέλη όπως το Πρόσθετο Ειδικό Τέλος του 80% της αξίας του νερού. Αυτά θα ίσχυαν για 10 χρόνια (!!!) μόνο, τα χρήματα, δε, θα αξιοποιούνταν αυστηρά μόνο για έξοδα επέκτασης ή βελτίωσης έργων ύδρευσης ή αποχέτευσης και κυρίως για να πληρώνεται η ιδία συμμετοχή των συγχρηματοδοτούμενων έργων η οποία τότε ανερχόταν στο 35-40% της συνολικής αξίας του έργου (άρθρο 11 του ν. 1069/80). Απαγορευόταν κάθε άλλη χρήση. Με το νόμο 2065/1992, (άρθρο 43 παρ. 3) και το νόμο 3013/2002 (άρθρο 26 παρ. 3) πήρε δύο 10ετείς παρατάσεις οι οποίες έληξαν το 2012 Οι άδικοι και σκληροί νόμοι δεν ψηφίστηκαν κατά λάθος εναντίον του λαού, αλλά κάποιοι συνειδητά τους ψήφισαν και κάποιοι άλλοι συνειδητά τους υπηρετούν.

Θύματα των επιταγών και της πολιτικής, της κυβέρνησης με τη διακοπή της παροχής νερού από την ΔΕΥΑΞ πέφτουν το τελευταίο χρονικό διάστημα πολλές εργατικές λαϊκές οικογένειες, με αιτιολογικό τους ανεξόφλητους λογαριασμούς ύδρευσης. Η επίθεση της ληστρικής πολιτικής της κυβέρνησης - Ε.Ε - τρόικας στο λαϊκό εισόδημα, η αλματώδης αύξηση της ανεργίας και η βαθιά εξαθλίωση που υποβάλλεται ο λαός τον οδηγούν στη στέρηση ενός από τα πιο βασικά αγαθά για την επιβίωσή του, το νερό.
Η Δημοτική Αρχή και η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Ξάνθης οφείλει να σταματήσει την πολιτική της διακοπής του νερού σε συμπολίτες μας, οι οποίοι για οικονομικούς λόγους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Να σταματήσει την ίδια πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, με την ΔΕΗ. Να σταματήσουν να στερούν από ανθρώπους που η συγκυβέρνηση, η ΕΕ και το κεφάλαιο τους έστειλαν στην ανεργία και την ανέχεια ένα αγαθό όπως είναι το νερό.
Το νερό δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα και να παραδίδεται -όπως και ο υπόλοιπος πλούτος της χώρας- στα μονοπώλια για να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα ήδη τεράστια κέρδη που βγάζουν από την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Το αιτιολογικό της μη είσπραξης οφειλών από καταναλωτές που κατά καιρούς χρησιμοποιείται δεν είναι πραγματικό, καθώς οι δημόσιες επιχειρήσεις του νερού στην υπόλοιπη Ελλάδα είχαν κέρδη πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ το 2011, ενώ η ΕΥΔΑΠ παρουσιάζει συνεχή κερδοφορία (το 2011 είχε καθαρά κέρδη 26 εκατ. ευρώ, ενώ το 2012 36,5)

Τα τελευταία χρόνια τα τιμολόγια του νερού έχουν αυξηθεί κατά 160% επιβαρύνοντας αβάσταχτα τον εργαζόμενο λαό. Γι' αυτό το λόγο, πρέπει να υψωθεί ένα κίνημα αντίστασης που θα διεκδικεί φθηνό και ποιοτικά καλό νερό, που δεν μπορεί να υπάρξει όταν κριτήριο είναι το κέρδος των μονοπωλίων που λυμαίνονται το νερό σε παγκόσμιο επίπεδο, στηριζόμενα στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού.
Η ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης–αποχέτευσης έχει αρνητικότατες επιπτώσεις. Καταρχάς δεν εξασφαλίζει νερό καθαρό κι ασφαλές για την υγεία των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών. Η δημόσια υγεία γίνεται πλέον υπόθεση των πολυεθνικών, που θα διαχειρίζονται αυτόν το φυσικό πόρο με γνώμονα την κερδοφορία τους. Π.χ. τα δίκτυα είναι σε πολλές πόλεις, αλλά και στην Ξάνθη είτε είναι σε κακό χάλι ή χρειάζονται μεγάλου βαθμού βελτιωτικές επεμβάσεις και μια ιδιωτική εταιρεία ουδόλως θα ενδιαφερθεί για την αντικατάστασή τους με νέα ασφαλή για την υγεία του λαού. Παραπέρα, οι λαϊκές οικογένειες θα πληρώνουν ακόμη ακριβότερα το νερό. Οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο πετσόκομμα μισθών και εντατικοποίηση της δουλειάς. 

Το αποδεικνύει η διεθνής εμπειρία, όπου ιδιωτικοποιήθηκε η διαχείριση του νερού. Στη Βρετανία οι ιδιωτικοποιήσεις της περιόδου 1989-1993 έφεραν αύξηση της τιμής του νερού σε πρώτη φάση 50% και συνολικά 245% μέχρι το 2006. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες ύδρευσης υποβαθμίστηκαν, οι εταιρείες περιόρισαν στο ελάχιστο τις επενδύσεις σε έργα υποδομής. Στην Αργεντινή το 1993 ιδιωτικοποιήθηκε το σύστημα ύδρευσης-αποχέτευσης του Μπουένος Άιρες. Τέσσερα χρόνια μετά διαπιστώθηκε ότι η πολυεθνική εταιρεία τηρούσε μόνο το 45% των υποχρεώσεών της όσον αφορά στις νέες συνδέσεις, ενώ τα τιμολόγια πήγαν στα ύψη. Το 2003 διαπιστώθηκε ότι γινόταν επεξεργασία μόλις στο 12% των λυμάτων, η υπόλοιπη ποσότητα διοχετευόταν χωρίς καμιά επεξεργασία στον ποταμό Ρίο Ντε Λα Πλάτα.
Στον αντίποδα της πολιτικής που θέτει σε κίνδυνο την υγεία του λαού, που ιδιωτικοποιεί το νερό και αφήνει ανεκμετάλλευτες τεράστιες ποσότητες, η Λαϊκή Συσπείρωση πιστεύει ότι το νερό πρέπει να αποτελεί κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα. Ο αγώνας ενάντια στην πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησής του έχει μόνο μία νικηφόρα προοπτική. Περνά από την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με κοινωνική συμμαχία, λαϊκή εξουσία και οικονομία, ώστε η αξιοποίηση του νερού να σχεδιάζεται, υλοποιείται και ελέγχεται με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία.
Μπροστά σε αυτήν τη διαμορφωμένη κατάσταση η Λαϊκή Συσπείρωση διεκδικεί:
•    Άμεση επανασύνδεση του νερού στις λαϊκές οικογένειες, με ταυτόχρονη κατάργηση του τέλους επανασύνδεσης.
•    Να διακανονίζονται οι οφειλές με βάση την πραγματική δυνατότητα των οφειλετών να εξοφλήσουν το υπόλοιπο του χρέους.
•    Κανένα λαϊκό σπίτι να μην μένει χωρίς νερό.
•    Δωρεάν παροχή ύδρευσης στους ανέργους, για όλο το χρονικό διάστημα που δεν έχουν εργασία.
•    Μειωμένα τιμολόγια για πολύτεκνες-τρίτεκνες οικογένειες, καθώς και για άτομα με ειδικές ανάγκες .
•    Βελτίωση της ποιότητας του νερού με υποδομές που θα χρηματοδοτηθούν αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.
•    Να μην προωθηθούν ιδιωτικοποιήσεις που μετατρέπουν το νερό σε εμπόρευμα.
•    Άμεση δραστική μείωση ανταποδοτικών και άλλων τελών με μακροπρόθεσμο στόχο την κατάργησή τους.
•    Να μην γίνει καμία αύξηση στα τιμολόγια του νερού, και να αφαιρεθούν από αυτά οι λοιποί φόροι και επιβαρύνσεις.

Ξάνθη, 19 Αυγούστου 2013

 

 

Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΛΑΓΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΕΜΠΟΡΩΝ

Η ΕΣΕΕ με τις νέες προκλητικές δηλώσεις του προέδρου της που είναι ο λαγός των μεγαλέμπορων επιδιώκει νέα μείωση μισθών στο ύψος του 13% για τους εργαζόμενους στο εμπόριο. Αξιοποιεί μάλιστα το εκβιαστικό δίλημμα ή την αποδέχεστε ή με τη λήξη της ΣΣΕ οι μειώσεις θα είναι πολύ μεγαλύτερες μέσα από τις ατομικές συμβάσεις. Μέσω των δηλώσεων της στα ΜΜΕ, η ΕΣΕΕ απειλεί ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση διαφορετικά είναι προ των πυλών οι απολύσεις με το κλείσιμο των επιχειρήσεων.

Η ΕΣΕΕ απαιτεί από τους εργαζόμενους στο εμπόριο να πάρουν στην πλάτη τους και άλλο βάρος της κρίσης, αποδεχόμενοι το πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους, αποδεχόμενοι να φτωχύνουν ακόμα περισσότερο, να ζουν με 300 και 400 ευρώ, απλήρωτοι για μήνες ανασφάλιστοι, παρακαλώντας για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς να μπορούν να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειες τους.
Να θυμίσουμε σε όλους τους εργαζόμενους τις δηλώσεις που είχε κάνει το Μάη του 2012 ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Βασίλης Κορκίδης με στόχο το σάρωμα κάθε κατάκτησης και δικαιώματος των εργαζομένων. Χαρακτηριστικά είχε πει μεταξύ άλλων ότι για να κρατήσουμε τις κλαδικές συμβάσεις στη ζωή απαιτούνται: "Επανασχεδιασμός σε "λευκό χαρτί", επαναπροσδιορισμός εφ' όλης της ύλης". Θέλουν τους εργαζόμενους στο εμπόριο χωρίς ΣΣΕ και να δίνουν ότι προαιρείστε. Να δουλεύουν για την καπιταλιστική εργοδοσία όσο θέλει, όπως θέλει, όταν θέλει, όπου θέλει και όταν εκείνη κρίνει να δίνει ένα κομμάτι ψωμί.

Οι δήθεν αγωνιστικές κορώνες και λεονταρισμοί της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων αποτελούν κοροϊδία για τους χιλιάδες εργαζόμενους στο εμπόριο και ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τη νεολαία. Να επαναφέρουμε στην μνήμη όλων ότι η ΟΙΥΕ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) μαζί με την εργοδοσία συμφώνησαν σε ΣΣΕ με μειώσεις μισθών 6,7% και δικαιωμάτων το 2012.
Ακόμα να θυμίσουμε την ανακοίνωση που έβγαλε η ΟΙΥΕ μια μέρα μετά την συνάντηση του Μάη με την ΕΣΕΕ και την ΓΣΕΒΕΕ που ήταν αποκαλυπτική για τη στάση της. Έγραφε η ανακοίνωση της: «Στόχος μας είναι, μέσα από μια νέα εθνική κλαδική συμφωνία που θα εφαρμοστεί και με δική μας ευθύνη, αλλά και με ευθύνη των εργοδοτών, να επαναθεμελιώσουμε το εργατικό μας δίκαιο και να επαναπροσδιορίσουμε τους μισθούς μας σε βιώσιμα και αξιοπρεπή επίπεδα, αντιστεκόμενοι στο "δίκαιο" που θέλουν να επιβάλουν (καταπατώντας Σύνταγμα, νόμους και ελεύθερες Συλλογικές διαπραγματεύσεις) οι δανειστές, η κυβέρνηση, ο Μπαρόζο και η τρόικα». Και μετά υπέγραψε τις μειώσεις μισθών. Ουσιαστικά καλούσε τους εργαζόμενους να μην τους νοιάζει το περιεχόμενο της σύμβασης αλλά αν τα ψίχουλα κατοχυρώνονται.
Οι εργαζόμενοι να μην έχουν καμιά εμπιστοσύνη στη συμβιβασμένη ηγεσία της ΟΙΥΕ γιατί αυτή υπερασπίζεται την κερδοφορία των μεγαλέμπορων, οδηγώντας τους στην υποχώρηση, στο συμβιβασμό και την απογοήτευση, στη λογική ας πάρουμε τώρα αυτά γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο. Άλλωστε τα ίδια έκαναν για την σύμβαση των ναυτιλιακών υπαλλήλων όπου υπέγραψαν μειώσεις μισθών πάνω από 10%. Το μόνο που βρήκε να πει η ηγεσία της ΟΙΥΕ για τις δηλώσεις Κροκίδη ήταν ότι τις έκανε χωρίς να έχει προηγηθεί κοινωνικός διάλογος, δηλαδή χωρίς να έχουν συνεννοηθεί πριν.

Το ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία στο χώρο του εμπορίου να μην περιμένουν, να μην δείξουν καμιά αναμονή. Από τώρα να οργανώσουν την πάλη. Να χτυπήσει πολλές φορές η καμπάνα της ανάγκης της οργάνωσης της πάλης. Για να μην περάσει η νέα σφαγή που προετοιμάζουν κυβέρνηση και μεγαλέμποροι.

Με συντονισμό και καλό σχεδιασμό να οργώσουν τα καταστήματα, τα πολυκαταστήματα, τα σούπερ μάρκετ, να μην μείνει χώρος που να μην ενημερωθούν οι εργαζόμενοι.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους στο εμπόριο να μην αποδεχτούν τη νέα μείωση των μισθών και των δικαιωμάτων τους. Να οργανωθούν στα σωματεία τους. Σε κάθε χώρο να συζητήσουν, να δημιουργήσουν επιτροπές αγώνα και να ριχτούν στη μάχη, στον αγώνα, μαζικά, με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα. Μπορούμε να τους βάλουμε εμπόδια. Να βγάλουμε συμπεράσματα για το πόσο σημαντικό ζήτημα για τη ζωή μας είναι η αλλαγή συσχετισμών σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο. Να βάλουμε τέρμα στη λογική της "ρεαλιστικότητας" της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ που διευκολύνει εργοδότες και κυβέρνηση, που μας οδηγεί στα νύχια της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας. Να μην αποδεχτούμε τα παραμύθια της εργοδοσίας που τα αναμασάει και η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ ότι αν δεχτούμε τη σφαγή των μισθών μας θα γλυτώσουμε τις απολύσεις.
Να απαιτήσουμε καμιά μείωση μισθών και δικαιωμάτων. Επαναφορά της κλαδικής σύμβασης στα 918 ευρώ, μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Να καταργηθούν όλες οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις


Γραμματεία Π.Α.ΜΕ.  Ν. ΞΑΝΘΗΣ

Για τα νέα μέτρα και τα τελεσίγραφα της κομισιόν και του ΔΝΤ

Κάθε ημέρα που περνά τόσο η κυβέρνηση με τις αποφάσεις της όπως αυτές στη Βουλή για τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις δημόσιων οργανισμών, όσο και τα τελεσίγραφα του ΔΝΤ και της κομισιόν για πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα ένα πράγμα επιβεβαιώνουν καθημερινά. Τα βαμπίρ του κεφαλαίου δε χορταίνουν όσο αίμα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και αν καταβροχθίζουν. 

Τώρα απαιτούν πάνω στα παλιά μέτρα να προστεθούν νέες περικοπές στην υγεία και την πρόνοια, νέα φορολογικά χαράτσια, νέα σφαγή στους μισθούς και στις συντάξεις και συνολικά στα εργασιακά δικαιώματα, ακόμα περισσότερες απολύσεις, νέα εμπόδια στην οργάνωση του λαού, στο δικαίωμα της διαμαρτυρίας, της απεργίας.

Κανένας φόβος, καμιά υποταγή και πολύ περισσότερο καμιά αυταπάτη ότι αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα, ότι υπάρχει φως στο τούνελ, ότι υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης και άλλα τέτοια φαιδρά.

Η ανάπτυξη που επιδιώκουν ακόμα και αν θα έρθει, θα έχει συντελεστεί στα αποκαΐδια των λαϊκών δικαιωμάτων και θα απαιτεί ακόμα περισσότερες θυσίες για να συνεχιστεί.
Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα να απαντήσουν με πιο γρήγορα και αποφασιστικά βήματα στους τόπους δουλειάς, με ένταση της δράσης τους, με απομόνωση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που αποδεικνύεται ο πιο πολύτιμος σύμμαχος του κεφαλαίου και στην κρίση.
Να απαντήσουν με ακόμα μεγαλύτερο συντονισμό και κοινή δράση εργαζομένων – αυτοαπασχολούμενων – φτωχών αγροτών – της νεολαίας και των γυναικών.

Η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να αντισταθούν και να ανοίξουν το δρόμο ανατροπής αυτής της πολιτικής, όχι αλλάζοντας διαχειριστή, αλλά σκοτώνοντας τη μήτρα που γεννά αυτές τις πολιτικές – τα μονοπώλια και την εξουσίας τους. 


Γραμματεία Π.Α.ΜΕ.  Ν. ΞΑΝΘΗΣ

Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ για την Κυριακάτικη Αργία

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Με τον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ( ΝΔ- ΠΑΣΟΚ) στη βουλή για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ικανοποιεί το πάγιο αίτημα των μεγαλεμπόρων, που δεν είναι άλλο από την οριστική και πλήρη κατάργηση της. Θέλουν να ξεμπερδεύουν με αυτό που  οι ηρωικοί αγώνες της εργατικής τάξης κατοχύρωσαν έναν αιώνα πριν, την Κυριακή 3 του Γενάρη του 1910, το δικαίωμα για ανάπαυση την Κυριακή.

Ο νόμος που ψηφίστηκε προβλέπει πως όλα τα καταστήματα θα ανοίγουν 7 Κυριακές τον χρόνο, θα αποφασίζετε κατά περιφέρεια από τους αντιπεριφεριάρχες σε ποιες περιοχές και για πόσες Κυριακές τα καταστήματα θα ανοίγουν, με ωράριο 11πμ έως 8μμ
Το ωράριο είναι πλήρως απελευθερωμένο στις τουριστικές περιοχές.
Ήδη στους δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης μιλούν για το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου, το σίγουρο είναι πως το μέτρο θα γενικευτεί, θα αφορά όλα τα καταστήματα, μικρά και μεγάλα. Υπηρετεί τους μεγαλέμπορους στον ανταγωνισμό τους έναντι των μικρών και αυτοαπασχολουμένων εμπόρων που δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στα διευρυμένα ωράρια.
Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα για το άνοιγμα των Φρανσάιζ καταστημάτων μεγάλων αλυσίδων, επίσης παρέχει πληθώρα άλλων διευκολύνσεων για την παραπέρα απελευθέρωση συνολικά του εμπορίου.
Βασική επιδίωξη του νόμου είναι:
Να γυρίσουν τους εργαζόμενους στην εποχή που δούλευαν ήλιο με ήλιο σαν σκλάβοι, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ξεκούραση, χωρίς μιας μέρας άδεια για ανάπαυση. Το χτύπημα στην Κυριακή αργία στον κλάδο του εμπορίου θα προκαλέσει απανωτά χτυπήματα και σε άλλους κλάδους με στόχο τη συνολική κατάργηση της.
Να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε δούλους των μονοπωλίων, χωρίς ωράρια και συλλογικές συμβάσεις. Αυτό χρειάζονται για να αυγατίσουν κι άλλο τα κέρδη τους. Αυτή είναι καπιταλιστική ανάπτυξη που υπόσχονται για έξοδο από την κρίση, αυτή είναι η Νέα Ελλάδα και το μέλλον που υπόσχονται στην εργατική τάξη και τα παιδιά της.
Βάζουν εμπόδια στην μητρότητα, θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο της γυναίκες που αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία στο κλάδο, στην δουλειά, στην οικογένεια, στο μεγάλωμα των παιδιών, θα αναγκάσουν της εργαζόμενες γυναίκες να στραφούν σε άλλες λύσεις που θα κοστίσουν ακριβά στην κάθε εργατική οικογένεια.
Δεν θα μένει ελεύθερος χρόνος για ανάπαυση. Δεν θα υπάρχει πλέον η σταθερή μέρα ανάπαυσης που εξασφαλίζει στον εργαζόμενο τη δυνατότητα να ανακτήσει τις δυνάμεις του για να επιστρέψει στη δουλειά. Δε θα μένει καθόλου ελεύθερος χρόνος για εμάς και τις οικογένειές μας.
Η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές ανεξάρτητα το πόσες θα είναι (7 ή 52) σημαίνει 7ήμερη εβδομαδιαία εργασία σε όλους τους κλάδους, για όλους τους εργαζόμενους, για τους εμποροϋπαλλήλους σημαίνει δουλειά 7 μέρες την εβδομάδα για 400 ευρώ μισθό, γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου.
Οι 30.000 νέες θέσεις εργασίας που υπόσχεται η κυβέρνηση θα είναι συμβάσεις μίας μέρας όπως γίνεται σήμερα σε όλα τα πολυκαταστήματα (ΑΤΤΙΚΑ, MOLL, GOLDEN MΑLL, AVENUE) και στα Σούπερ Μάρκετ (ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ, ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ κοκ).

Καμιά εμπιστοσύνη στην συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΙΥΕ
( ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ- ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ).

Έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους, στην απελευθέρωση του ωραρίου κι ας παριστάνουν σήμερα τους υπερασπιστές της κυριακάτικης αργίας με την «κοινωνική συμμαχία» που συγκρότησαν μαζί με τους εργοδότες, την εκκλησία, και άλλους φορείς.
Έχουμε πλέον πείρα από την «δράση» τους:
Μας έλεγαν ότι για να σωθεί ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων πρέπει να πάμε σε μειώσεις μισθών όπως έκαναν στο Εμπόριο 6.7%, στους ναυτιλιακούς σε όλες της συμβάσεις η μείωση ξεπερνά το 15%.

Την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου η απουσία τους ήταν τρανταχτή. Από τη μία φωνάζουν για πολιτικές απεργίες και για ένα κεντρικό ζήτημα που αφορά τους εργαζόμενους του κλάδου έκαναν «συγκέντρωση» 30 ανθρώπων μαζί με την εργοδοσία για να υπερασπιστούν μια εργατική κατάκτηση 100 χρόνων!

Να αλλάξουμε τους αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης! Πρώτα και κύρια στα πρωτοβάθμια σωματεία με την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων. Σήμερα χρειαζόμαστε σωματεία με γερές βάσεις στους μεγάλους χώρους δουλειάς, σωματεία αποκούμπι των εργαζομένων, των ανέργων, δύναμη ελπίδας και ανατροπής.

Θέλουμε κίνημα ταξικά προσανατολισμένο, ισχυρό, μαζικό που θα δώσει φτερά στη λαϊκή συμμαχία, στη δύναμη της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και των νέων από τις εργατικές, λαϊκές οικογένειες για τη συντονισμένη ανάπτυξη της κοινής πάλης.
Τα κλαδικά σωματεία των εμποροϋπαλλήλων – ιδιωτικών υπαλλήλων που είναι στην δύναμη του ΠΑΜΕ την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου και τις ημέρες πριν από αυτό, πραγματοποίησαν δεκάδες εξορμήσεις και περιοδείες σε χώρους δουλειάς σε όλη τη χώρα, έκαναν συγκεντρώσεις, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους.
Μαζί με τα κλαδικά μας σωματεία, εργαζομένους από άλλους κλάδους (ιδιωτικοί υπάλληλοι-λογιστές-αποθηκάριοι-οδηγοί-τραπεζοϋπάλληλοι) να συντονίσουμε την πάλη και των αγώνα μας για να μην ανοίξει κανένα μαγαζί καμία Κυριακή.

Να αγωνιστούμε για να έχουν όλα τα καταστήματα Ενιαίο Εθνικό Ωράριο που δεν θα ξεπερνά της 48 ώρες, να δώσουμε όλες μας της δυνάμεις σήμερα και όχι τη «Δευτέρα Παρουσία» να δουλεύουμε 8 ώρες την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα, 40ωρο με σταθερή και μόνιμη δουλειά.
Να παλέψουμε για να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες μορφές εργασίας δηλαδή η μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου και 8 ώρες. 

Κανένας εργαζόμενος στο εμπόριο να μην λυγίσει κάτω από το βάρος των μεγάλων αναγκών που υπάρχουν σήμερα λόγω της κρίσης που έφερε κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων, απολύσεις, ανεργία, μειώσεις μισθών, μείωση συνολικά των δικαιωμάτων μας. Κανείς εργαζόμενος δεν θα «σωθεί» με ένα μεροκάματο ακόμα δουλεύοντας Κυριακή και ευελπιστώντας να την πληρωθεί.
Τώρα δεν χρειάζεται καμία απογοήτευση, μοιρολατρία του στιλ «τώρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο εμείς τι μπορούμε να κάνουμε», μπορούμε να κάνουμε πολλά.
Το νομοσχέδιο μπορεί να ψηφίστηκε στη βουλή αλλά η πραγματική ψηφοφορία για το αν θα ανοίξουν τα μαγαζιά της Κυριακές η όχι πρέπει να γίνει μέσα στους χώρους δουλειάς. Εκεί πρέπει ο καθένας να πάρει και την προσωπική του ευθύνη.

Μόνο με αγώνα, οργάνωση και συλλογική δράση θα αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς τους, θα ακυρώσουμε μέτρα. Στους τόπους δουλειάς πρέπει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να αναμετρηθούμε με την εργοδοσία, να βάλουμε εμπόδια στην εφαρμογή του νόμου για να μη γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα.

Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία
να μην καταργηθεί η Κυριακή Αργία