Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης 11 Μάρτη

Σήμερα σε όλες τις πόλεις της χώρας το Π.Α.ΜΕ ενημερώνει τους εργαζόμενους

 για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης

Ενημερώσου – οργανώσου –πάλεψε μέσα από τις γραμμές του Π.Α.ΜΕ                                

                                                                                                

Τι αποφάσισαν στις 11 Μάρτη;

1.Μειώσεις μισθών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

«Η εξέλιξη των μισθών θα αξιολογείται βάσει της παραγωγικότητας και των αναγκών προσαρμογής της ανταγωνιστικότητας (...) Το κόστος εργασίας θα παρακολουθείται μέσω της σύγκρισης με τις εξελίξεις σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ και τους κυριότερους συγκρίσιμους εμπορικούς εταίρους». Οι μισθοί δηλαδή στο εξής θα καθορίζονται σε συνάρτηση με το κόστος εργασίας που καταγράφεται στους κύριους εμπορικούς εταίρους της ΕΕ, δηλαδή στις αναδυόμενες οικονομίες της Ασίας (Κίνα, Ινδία) και άλλων χωρών του πλανήτη, στις οποίες οι εργαζόμενοι αμείβονται με μισθούς εξαθλίωσης.

2. Νέες ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση. Με αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αφού οι κυβερνήσεις αποφάσισαν «να ευθυγραμμιστεί η ηλικία συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής». Οσο περισσότερο δηλαδή ζουν οι άνθρωποι τόσο περισσότερο και θα εργάζονται!

3. Πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και νέοι φόροι.

«Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας θα προωθούν την ευελιξία με ασφάλεια (...) Η αγορά εργασίας πρέπει να γίνει πιο ελκυστική και να προσαρμοστεί στη ζήτηση», τονίζεται στο κείμενο της απόφασης. Η αντιδραστική «ευελφάλεια» όπου ο εργαζόμενος «απασχολείται» ουσιαστικά χωρίς δικαιώματα γίνεται ο βασικός στόχος των «17». Επίσης, αποφάσισαν την παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και τη μετακύλισή τους στις πλάτες των εργαζομένων, με αύξηση της έμμεσης φορολογίας.

4. Αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία με «νόμο». 

Σύμφωνα με την απόφαση, «τα κράτη - μέλη οφείλουν να προβλέψουν μηχανισμό που θα βάζει "φρένο" στην αύξηση χρέους». Ο μηχανισμός θα έχει «επαρκώς δεσμευτικό χαρακτήρα» και θα λειτουργεί αυτόματα κάθε φορά που το έλλειμμα θα ξεπερνάει ένα προκαθορισμένο όριο. Αυτό θα πραγματοποιηθεί με «νομικές δεσμεύσεις» (είτε συνταγματική ρύθμιση είτε νόμος - πλαίσιο) με την τελική επιλογή να την έχουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών. Πρόκειται για τη νομική κατοχύρωση μιας μόνιμης και κλιμακούμενης λιτότητας, που θα συνοδεύεται και από κυρώσεις για τα «απείθαρχα» κράτη - μέλη.

5. Ετήσια δεσμευτικά προγράμματα λιτότητας. Οι «17» δεσμεύτηκαν για μείωση κατά 1/20 το χρόνο της διαφοράς μεταξύ του ύψους του χρέους του κάθε κράτους - μέλους και του όρου που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, για χρέος μέχρι 60% του ΑΕΠ. Στην περίπτωση της Ελλάδας, με χρέος 147% του ΑΕΠ, η μείωση κατά 1/20 το χρόνο σημαίνει μείωση περίπου 15 δισ. ετησίως.

6. Νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων. Στο σύμφωνο προβλέπεται η «ανάπτυξη μιας κοινής ενοποιημένης βάσης φορολογίας των επιχειρήσεων». Τα κράτη - μέλη δε δεσμεύονται για την καθιέρωση ενιαίου συντελεστή, ωστόσο συνηγορούν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, που θα σημάνει νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών και περαιτέρω φοροαπαλλαγές.

Με τη βοήθεια και των ξένων «συμμάχων» της, η κυβέρνηση μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 24 και 25 Μάρτη ή το αργότερο μέχρι το τέλος του μήνα θα παρουσιάσει:

α) Το τελικό σχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής για την περίοδο 2012-2014 με τον τίτλο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» και μέτρα ύψους 22 δισ. ευρώ. Πρόκειται για το «επικαιροποιήμενο μνημόνιο» που μαζί με τα πρόσθετα μέτρα του 2011 αποτελεί ένα αντιλαϊκό πακέτο τουλάχιστον 25 δισ. ευρώ!

β) Το «πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων» ύψους 50 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πουλήσει στο μεγάλο κεφάλαιο κρατικές υποδομές, πλουτοπαραγωγικές πηγές και δημόσιες επιχειρήσεις (Εγνατία και Αττική Οδό, 11 περιφερειακά λιμάνια, Ελληνικό, ΔΕΠΑ, ΑΤΕ, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, οικόπεδα – φιλέτα.κα.)

γ) Τα πρώτα μέτρα που θα εφαρμόσει μέσα στο 2012 βάσει του «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας», με στόχο την παραπέρα μείωση των μισθών και την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των μονοπωλίων.

Επιτακτική ανάγκη η οργάνωση του αγώνα της εργατικής τάξης απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις. Ακόμα πιο καθαρά η ΓΣΕΕ πήρε θέση, πανηγυρίζοντας για την επιτυχία της κυβέρνησης στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης και αρνούμενη την πρόταση του Π.Α.ΜΕ για πανεργατική απεργία μπροστά στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.

Τώρα ο κάθε εργάτης και η κάθε εργάτρια πρέπει να πάρει θέση στο κάλεσμα του Π.Α.ΜΕ, της Π.Α.Σ.Ε.Β.Ε, του Μ.Α.Σ., της Π.Α.ΣΥ, της ΟΓΕ για την κοινωνική συμμαχία που θα οργανώσει τον αγώνα ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, θα ανοίξει το δρόμο για μια κοινωνία στην οποία κουμάντο θα κάνουν αυτοί που παράγουν τον πλούτο και με κεντρικό σχεδιασμό θα παράγουν όσα χρειάζονται για την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Στο μεσαίωνα που μας οδηγούν ένα είναι το σύνθημα:

Οι μόνες θυσίες που έχουν αξία είναι του αγώνα για άλλη κοινωνία!